Simge Yağmur Turan: Hayaletler
Kısa filmleriyle heyecan uyandıran Azra Deniz Okyay’ın ilk uzun metrajını izleme şansını, dijital olarak İstanbul Modern’in programında yakalayanlardan biri olarak temennim, hak ettiği karşılığı alabilmesi adına yasal dijital platformlarda ve tabii ki bir an evvel beyazperde de izleyebilmekten yana diyerek son söylenmesi gerekeni ilk dile getirmek istedim. Yurt içi ve dışı gösterimleri ve aldığı ödüllerle beklentiyi hayli yükselten ve izlendiğinde evde alkışla sizin de dahil olduğunuz bir film “Hayaletler”. Son yıllarda sinema sektöründe de eşit rol, ücret ve ödül dağılımının olmadığı ve cinsiyet eşitsizliğinin varlığının daha güçlü dile gelmesiyle birlikte değişen ve dönüşen bir “kadın sesi”ni eşitliğe inanan herkes gibi ben de heyecanla işitiyorum. Hangi şehirde, mahallede geçtiğinin bile bir önemi olmayan filmde; kendine inanan, hayallerine tutunan, ayakları yere basan ve direnerek yaşayan üç kadın karakterle beraber gerçeğinden ayırt edilemez bir distopyada; itaat edilmesini bekleyen bir sistem, elektrik kesintisiyle birlikte sessizce yükselen tansiyon, kentsel dönüşümdeki rant kapısında bekçilik yapan Raşit, mülteci hakları ve meseleye kolektif olarak el atamadığımız için ancak bir gönüllü aracılığıyla ve kısıtlı imkanla filmlerle tanışabilen çocuklar. En güçlü iletişim yollarından biri olan dansın filme az sahneyle de olsa katkısı büyük ve birkaç dakika dışında kullanımı olmasa dahi filmin kendine özgü müziği işitiliyor her sahnede. Alışık olmadığımız kamera kullanımı, sürükleyici kurgusu, başarılı sanat ve görüntü yönetimi, özellikle Nalan Kuruçim’e ayrı bir parantez açtıran oyuncu performansları, yalın finali ve en eğlenceli sahnede karşılaştığımız Korospular ile birçok meseleye el uzatan ve altından da başarıyla çıkmayı başaran bir film sunuyor bize Azra Deniz Okyay. Herkesin ulaşabileceği ve her gün tanık olduğu bu hikayeye yeni bir gözle bakabileceği bir yolculuğu olur umarım.
